Duitsland

Hallo allemaal,

Ik was een paar dagen geleden al begonnen met mijn verhaal en wilde eigenlijk beginnen met “Zoals jullie aan het weer kunnen zien komen we weer dichter bij huis, we fietsen nog steeds met heerlijke temperaturen en bijna constant in de zon”, maar helaas het weer slaat vanaf vandaag echt om. Nog geen regen gehad, maar wel meer bewolking en lagere temperaturen. Des al niet te min; we komen er aan, komend weekend “hopen” we thuis te zijn. In midden Duitsland hebben we wel 2 dagen met wat regen dreiging gehad, maar echt regen hebben we niet gehad, dus de stand blijft bij 3 á 4 dagen met wat regen gedurende de hele reis, we hadden het niet beter kunnen treffen. Na de vorige update hebben we toch nog heel wat gefiets, maar we vonden ook dat we wat vermoeider werden en na even op onze dagtabel te hebben gekeken bleek dat we de laatste 40 dagen eigenlijk geen rustdag meer hadden gehad, dus het werd tijd voor een korte pauze. We kwamen door het centrum van de stad Speyer en dat zag er zo mooi uit dat we daar een vakantie woning hebben gehuurd voor 3 dagen, midden in het centrum met uitzicht op de Dom van Speyer. Het huis was een prachtig gerestaureerde stadswoning met alles er op en er aan. Die drie dagen hebben we wat gewandeld, gelezen, in de tuin gezeten, met andere woorden; geluierd. Daarna weer de fiets gepakt en verder gegaan. Het zoeken van een geschikte/beschikbare overnachtingplaats viel niet altijd mee waardoor de dag afstanden ook was groter werden met als resultaat dat we nu wel wat voor op schema liggen. Om dat wat te compenseren hebben we ook in Cochem aan de Moezel maar weer een rustdag ingelast. Geen verkeerde plaats om een dagje langer te blijven. De wijn smaakt hier uitstekend! Tijdens dat genieten van een glaasje wijn ziet Jen in eens dat Karin (onze schoonzus) langs loopt, ik dacht nog aan een grap, maar dat bleek dus echt zo te zijn, die was met haar ouders een dagje in Cochem. Wat een toeval!! Dat werd dus gezellig met z’n 5-en op het terras van de wijn genieten en even bij praten! Omdat de vader van Karin er op stond de rekening te betalen hebben wij er op aangedrongen hem op zijn Turks te bedanken:) We moeten toch een beetje in de stemming blijven, toch?
Over wijn gesproken, een dag later zitten we in een hotelletje wat verderop langs de Moezel en ging ik even naar de locale wijnboer om een flesje witte wijn te kopen voor op de kamer. Na even met de man te hebben gesproken heb ik een “hele beste wijn” ( 2008 Riesling Auslese blablabla, wat wil je nog meer?) gekozen; het kon niet beter volgens hem. Dus ik tros met mijn flesje wijn door de drukke hoofdstraat van dat dorp terug naar het hotel om Jen mijn geweldige aankoop te laten zien en natuurlijk te laten proeven. Die was natuurlijk ook reuze enthousiast, dus ontkurkt en inschenken…. Nou nee dus, ontkurken ging prima maar er kwam geen wijn uit, het leek wel of er nog wat glas onder de kurk zat. Uiteindelijk toch maar weer, door de hoofdstraat, terug naar die vriendelijke wijnboer om mijn probleem uit te leggen. Hij dacht dat we de fles al op hadden en dat ik een nieuwe kwam halen, nou lusten we best een wijntje, maar in 10 min op is toch ook voor ons iets te gek. Dus ik uitgelegd dat er niets uit de fles komt, waarop hij in de lach schoot en uitlegde dat er bij goede witte wijn wel eens “weinstein” in ontstaat omdat ze met de hals naar beneden worden opgeslagen, even door prikken en klaar is Kees. Nou drinken we best wel eens een witte wijn, maar daar hadden we nog nooit van gehoord, een wijnsteen, maar vanzelfsprekend met een vriendelijk bedankje (een schaamrood op de kaken) het pand weer verlaten en weer die hoofdstraat door met die fles in mijn handen. Die mensen zullen wel gedacht hebben “moet je mooie fles wijn nou aan iedereen laten zien”. Uit eindelijk hebben we er toch nog van kunnen genieten, was heerlijk.
Onderweg trouwens ook nog een avond met Roel en Annemarie doorgebracht, die kwamen we in een hotel in Bingen tegen en omdat die zo nieuwsgierig waren naar onze ervaringen hebben we maar besloten samen te gaan eten, ook dat was weer een gezellige avond. Zij hadden wat pech met de fiets (gebroken wiel/as) en moesten de volgende dag een klein stukje met de trein voor dat het gerepareerd kon worden. Langs de Moezel kwamen we ook nog Ton en Sjaan uit Rotterdam tegen, de namen zeggen het al, een gezellig stel van 71 en 81, ook daar mee gegeten en een gezellige avond mee door gebracht, waren daar voor een weekend en natuurlijk vol pension, heerlijk die oudjes! Aan de Moezel was het trouwens een drukte van je welste, ten eerste was het oogsttijd en was men overal druk bezig druiven te plukken ten tweede was het op 3 oktober een feestdag in Duitsland en als laatste was het weer fantastisch, dus er werd druk gewerkt in de wijngaarden en erg veel gefiets op de paden er langs, geeft toch een leuk sfeertje. Daarnaast waren er natuurlijk in veel dorpen wijn feesten, dus ook nog veel muziek langs de weg.
We genieten ook nog steeds van het landschap, het stuk tussen Bingen en Koblenz hebben we al een paar keer gereden, maar het blijft mooi en ook de langs Moezel is het mooi fietsen. Bij Trier zijn we richting het noorden gegaan, de Eifel in via de Kylltal Fietsroute, ontzettend mooie natuur en heerlijk rustig in vergelijking met de Moezel, trouwens ook het stuk er na via de “Eifel-Hoch Strasse” naar Monschau en verder naar Nideggen (waar we nu zitten is een echte aanrader, je moet niet bang zijn voor een wat heuvelachtig landschap, maar daar krijg je wel wat voor terug. En dat op zo’n 3 uurtjes rijden van Utrecht!
Ik moet trouwens ook nog even wat recht zetten, uit de reacties op het vorige verhaal bleek dat ik misschien niet helemaal duidelijk was geweest over de afstand die we nu hebben afgelegd. Ik had daar gemeld dat we 20.000 km hadden gefietst zonder lekke band, maar dat waren alle fiets vakanties bij elkaar in de afgelopen jaren, tijdens deze reis hebben we nu ruim 8.000 km gefietst, nog steeds een redelijk stukje, toch?
Wij gaan helaas aan ons laatste stukje naar huis beginnen en komen snel met die ervaringen terug, tot snel en waarschijnlijk vanuit Utrecht

Jen en Wim