Naar Ko Lanta

Hier zijn we weer met een volgende update. Het heeft deze keer wat langer geduurd dan normaal, even weinig tijd en mogelijkheden gehad om rustig wat te schrijven. Wij hebben in de laatste 2 weken behoorlijk wat kilometers gemaakt, zo'n 600, en zijn dus aardig opgeschoten. Nadat we bij de vorige update nog prachtige overnachtingsplaatsen hadden zijn we daarna in een wat minder toeristisch gebied terecht gekomen, was soms redelijk moeilijk om een fatsoenlijke plek te vinden. Wat kosten betreft was dat wel aardig, maar de kwaliteit liep daarmee ook drastisch terug. We hebben voor het eerst onder onze eigen lakens geslapen, die we altijd bij ons hebben voor “noodgevallen“, omdat een wolle deken, die waarschijnlijk al door vele andere was gebruikt, er nou niet zo uitdagend uit zag om er eens lekker onder te kruipen. Ook het vinden van fatsoenlijk eten gaf nog wel eens wat verrassingen, we zijn toch wel wat luxe vakantie fietsers en geen backpackers. De natuur is nog wel steeds erg mooi om door te fietsen, maar de hoogtemeter maakt, voor ons doen, wel weer overuren. We tellen de meter die we omhoog fietsen nu in “Domtorrentjes”, dat betekend elke keer als we 100 meter omhoog zijn gefietst, verticaal wel te verstaan, we er weer eentje hebben verzameld. We hebben er nu 96, bijna 10 kilometer, binnenkort vieren we een feestje! Het klimmen is niet altijd even gemakkelijk, zeker als het soms erg warm is, we hebben tijdens het fietsten al de 45 graden aangetikt! Daarom proberen we steeds erg vroeg op te stappen, de kilometers per dag beperkt te houden en tussen 12 en 2 het weer voor gezien te houden. Met de vele tussenstops om (veel) te drinken is 60 km per dag nu wel even het maximale. Als er veel geklommen moet worden is ook de “rijwind” minimaal dus een beetje “verkoeling” is er dan ook niet meer bij. Gelukkig komt er na elke klim weer een afdaling, dus dat is even heerlijk. Ook daar heeft Jen een record gevestigd, bijna 50 km per uur naar beneden, toch lef met bepakking! De beesten onder weg valt nu wel mee. Ze houden hier trouwens wel apen als een soort huisdier en gebruiken ze om kokosnoten te plukken. Dus regelmatig zie je ze voor op een scooter zitten of in de achterbak van een auto. Langs de weg zijn ook diverse apen opleidingscentra om ze af te richten. Verder hebben de honden blijkbaar ook last van de warmte want die blijven rustig op straat liggen slapen, kijken ons hoogstens even met een oog na. We zien ook dagelijks veel slangen op de weg, soms wel tot 2 meter of meer, maar die zijn al platgereden. Vreemd nog geen levende op de weg gezien, maar wel veel dood. We denken dat ze ’s nachts de weg op komen en worden overreden, anders kunnen we dat niet verklaren waarom er zoveel dood liggen. Na een hele tijd aan de Oostkust van Thailand te hebben gezeten zijn we een paar dagen geleden overgestoken naar de west kust en hebben in het “Than Bok Khorani natuurpark” overnacht, fantastisch! Vanuit hier zijn we, met de taxi, ook naar Khoa Lak geweest om onze buurtjes van het middenpad, Piet en Mieke, op te zoeken. Was een heerlijke dag die om vloog, het was zo gezellig dat de “lunch” van 1, tot onze schik, tot half 6 duurde, daarna moesten we helaas weer heel snel vertrekken omdat de taxi alweer stond te wachten. Er was daar op het strand een aantal dagen terug een reuze schildpad van twee en halve meter geweest, vrij zeldzaam, die daar zijn eieren op het strand had gelegd, die locatie werd nu bewaakt door militairen tot ze uitkomen. Piet en Mieke bedankt voor de fantastische dag, zullen er nog lang aan terug denken! Daarna zijn we uit het natuurpark vetrokken richting Ko Lanta waar we nu zitten. Hier zijn we vorig jaar ook geweest en hebben het daar zo naar ons zin gehad dat we er wel langs moesten. Hebben hier voor acht nachten geboekt en vertrekking hier op 1 maart om richting Maleisië te gaan. We moet op 13 maart Thailand uit zijn want dan verloopt ons visum, we kunnen het nu niet meer verlengen. O ja, we hebben ook onze 8st lekker band gehad, alle 4 de banden zijn nu aan de beurt geweest, nu is het wel genoeg! Groetjes van Jennie en Wim vanuit een zonnig Ko Lanta!