Prettige kerstdagen

Allereerst allemaal hele fijne kerstdagen! Hier wordt de kerst ook echt gevierd al verschilt het erg per dorp. In sommige dorpen, blijkbaar christelijk, staat er bij elk huis wel een kerststal en veel versiering, terwijl in andere gebieden er af en toe wel wat versiering is, maar moet je wel zoeken. We zijn een paar keer langs een kerk gereden en daar leek de stemming wel als bij ons koningsdag, keiharde kerst muziek, enorme kerststallen en iedereen komt er bij elkaar. Was best indrukwekkend. Na ons laatste bericht, van uit dat goedkope hotelletje, was het eerste hotel wat we via internet konden boeken 165 km rijden. Wij zijn zonder iets te boeken vertrokken in de hoop dat we onderweg nog wat anders tegen zouden komen. Helaas ook zonder een ontbijt want dat was daar niet beschikbaar, zouden we ook onderweg wel tegen komen. Helaas geen ontbijt gevonden en maar met een lege maag verder. Het weer is nu ook echt omgeslagen, onderweg, tijdens het rijden, stond de thermometer op 42 graden, was best wel warm:relaxed:. Zelfs te warm voor mijn Samsung, we rijden meestal met Google Maps, maar mijn mobiel viel uit, oververhit, moest even afkoelen! De ijsthee gaat er weer lekker in! Na 85 km kwamen we een heel simpel motel tegen die we wel moesten nemen, wie weet wanneer de volgende komt. Hele vriendelijke mensen en lieten ons direct de kamer zien, we hadden het liefst weer opgestapt, wel heel armoedig. In de “douche” stond een emmer onder de kraan om het lekwater op te vangen, de airco werkte als een razende maar kreeg het binnen amper onder de buiten temperatuur en het bed had als matras een plank, maar wat was het alternatief. Eten konden we er niet, dus even gegoogeld en een mooi restaurant gevonden, wel wat ver weg. Een taxi besteld en er naar toe gereden, is het dicht! Kompleet vervallen, snel weer iets anders opgezocht en weer 8 km (terug) gereden en daar werden we door de taxi afgezet en moesten de laatste 200 meter lopen over een zandpad. En, ja hoor, ook dicht, taxi weg (die trouwens 2 maal zoveel koste als de hele overnachting) en wij alleen zonder nog steeds een hap eten. Toen waren we het zo zat dat we terug hebben gelopen, bij een winkeltje wat pinda’s en chips hebben gekocht en naar bed zijn gegaan. Tegen de volgende dag zagen we toch wel wat op die dag er voor weinig/niet gegeten, slecht geslapen, ’s ochtends natuurlijk weer geen ontbijt, de temperatuur die er niet om loog en 85 km voor de boeg. Om half 6 opgestaan en om 6 uur vertrokken om de warmte een beetje voor te zijn en die dag ging eigenlijk best goed, de weg liep lekker en de km vlogen. Maar 4 km voor de bestemming kregen we nog een stevige (niet lang maar erg steil) berg voor ons kiezen en Jen was bijna boven en toen brak haar ketting. Laatste stukje naar boven gelopen en de laatste anderhalve km naar beneden laten roetsjen, bij een afdaling heb je geen ketting nodig:grinning:. Deze keer hadden we een prachtig resort met een heerlijk restaurant, dus daar zijn we maar even 3 dagen gebleven. We hebben tijd zat want we willen oud en nieuw in Ho Chi Min vieren. Na die 3 dagen rust in een bijna leeg hotel, zijn we weer op gestapt en in 2 etappes 130 afgelegd. Het is echt heel vreemd, de ene dag loopt de weg als een zonnetje en de volgende dag is het weer zwoegen, de wegen zijn hier onvoorspelbaar, meestal mooi asfalt, maar soms weer vol gaten en kuilen. Trouwens de overnachtingen zijn ook compleet onvoorspelbaar, heeft met prijs niets te maken, dat is hier absoluut geen garantie! Laatst hadden we een 4 sterren hotel en best wel duur voor Vietnamese begrippen en die zouden we zo willen inruilen voor ons 11 euro hotelletje en dan kom je weer voor een hele schappelijke prijs in een top resort. Ook gasten beoordelingen zeggen niets, een backpacker die alleen maar homestays heeft gehad kan iets fantastisch vinden terwijl een verwende Chinees of Koreaan het helemaal niets vindt, maak maar eens een keuze. Onderweg komen we trouwens wel een hele kinderboerderij aan dieren tegen, veel loslopende koeien, waterbuffels, kippen, gieten en honden. Katten zien we wel heel weinig, misschien worden die wel xxxxxten, geen bewijs voor. Jen is vanuit onze vorige fietsreizen nog steeds wel wat bang voor die honden, dus die kan plotseling erg hard fietsen (ja, ook berg op) als er weer een zo’n “gevaarlijke” hond langs de weg zit te “wachten” tot zij langs komt. Ze komt dan altijd links of rechts van me rijden, uit de gevaren zone. Maar elke keer weer tonen ze verder helemaal geen interesse, zo’n fietser, ach, laat maar zitten:grin:. Aan de warmte zijn we na een week al aardig gewend, is toch beter dan de regen van de eerste weken, de omslag was wel plotseling en stevig, maar nu is het toch wel heerlijk hoor! Na zonsondergang koelt het steeds wel goed af en meestal doet ’s nachts de airco goed zijn werk, we slapen uitstekend. Maar als je een slaatje wil slaan uit onze fietsreis, koop aandelen in ijsthee, die hebben record omzetten! Vrijdag trouwens voor het eerst met 2 andere fietsers gesproken, 2 Fransen die een half jaar geleden van huis zijn vertrokken op een tandem met 20 kg aan gebruikte brillen voor Laos, erg leuk om even wat ervaringen uit te wisselen. Morgen en overmorgen hebben we nog 2 ritjes van 60 km en dan zitten we in Ho Chi Min en gaan we ons opmaken voor oud en nieuw, dat blijkt daar toch wel uitbundig gevierd te worden, daar kijken we naar uit. Wij hebben trouwens 6 uur eerder al 2019, we laten wel weten hoe dan begin van 2019 bevalt :grinning: We zitten er trouwens aan te denken om ons oorspronkelijke plan wat aan te passen, Laos en de Mekong rivier laten we waarschijnlijk zitten, de afstand tussen de overnachtingen is soms wel erg groot voor op de fiets. We gaan kijken of direct oversteken door Cambodja naar Thailand een optie is, daar gaan we ons de komende dagen in verdiepen. Dat was het weer voor deze keer, GIANG SINH VUI VE VA MOT NAM MOI HANH PHUC, Jennie en Wim