Van Quy Nhon naar Tuy Hoa

Daar zijn we weer met een nieuwe update. Deze week geen sensationele dingen gebeurt, of het zou de eerste lekke band moeten zijn. Ergens op een heuveltje, bij wegwerkzaamheden, had Jennie een wat zachte achterband en wilde ik even oppompen voor dat we aan de, meestal snelle, afdaling begonnen. Nou staan hier bij wegwerkzaamheden altijd heel veel werkers, maar werken doen er maar een paar, dus als er hulp kan worden geboden staat er direct een paar om je heen die toch niets te doen hadden met de “beste” adviezen en proberen dan ook nog een handje te helpen. Als of wij niet weten hoe we een band moeten oppompen . Dus na enkele minuten besloten om maar even met een zachte band een paar honderd meter verder te rijden en, om de bocht uit het zicht, hem echt op te pompen. Na de afdaling bleek ie echt lek, een staalsplinter in door de buitenbad, en de binnenband (rustig) vervangen en ’s avonds even geplakt. 

Veder zijn we nu bijna uit de bergen, maar hadden we van de week nog we een leuk colletje voor de boeg. We gebruiken de “OsmAnd” app om van te voren het profiel van de route te bekijken, dan zie je de hoogte verschillen en de stijgingspercentages, die gaf aan dat we die dag ,bij een heuvel op 1 moesten rekenen, dat is wel wat veel met bepakking. Wij waren al voorbereid op een stukje “fietsduwen” in 30 graden. Maar achteraf viel dat mee, ze waren nog wel met de weg bezig, maar de echte scherpe kantjes waren er vanaf, de weg liep niet meer zo steil en alles net kunnen fietsen. Nu we wat uit de bergen raken wordt het weer ook beter, de laatste dagen is er af en toe nog wel bewolking, maar we zien de zon meer en meer en het blijft droog.

Vrijdag en zaterdag een extra dag in Nah Trang doorgebracht, een redelijk stadje met een half miljoen inwoners en een boulevards die er mag zijn. Veel hotels van 30 of 40 verdiepingen hoog en soms wel duizend kamers per hotel. Wij hadden een klein hotelletje van 22 verdiepingen net achter de boulevards, echt hellemaal top! Er net naast een heerlijk Italiaans restaurant, dus ook nog lekker gegeten. Op zaterdag middag nog (een laatste) hevige wolkbreuk meegemaakt, alles stond blank. Wij hadden het gelukkig zien aankomen en zaten binnen aan een biertje, maar al die toeristen wadend door het water, tot boven hun enkels, en sommige op de rug van hun man, was een mooi schouwspel. ’s Avonds naar de finale van de Azian (Suzuki) cub gekeken, Vietnam tegen Maleisië, en die won Vietnam. Het was een gekkenhuis, duizenden mensen op scootertjes en vlaggen over de boulevards, bekijk het filmpje maar eens, echt leuk om mee te maken! 

Een dag hebben we op een volledig Russisch resort doorgebracht, wij als enige niet Russen, voor een dag leuk, maar dan is het echt meer dan genoeg. Ik ging daar voor Jen een glaasje Cointreau bestellen, geen probleem, een glas of een fles? Nou, een glaasje maar. Daar werd gedronken, maar gelukkig geen last van die gasten gehad. Nog een tijdje met de manager zitten praten, maar er is een Russische reisorganisatie die daar alle kamers boekt en er hele goedkope reizen aanbiedt, vandaar. Het is trouwens rond Nha Trang helemaal gefocust op Russen en Chinezen. Was even wennen. 

De kerstversiering is hier nu ook echt op gang gekomen, over al kerstbomen, Kerstmannen, ijsberen en arrensleeën, leuk bij 30 graden en mensen die nog nooit sneeuw hebben gezien. Denken waarschijnlijk dat sneeuw alleen uit een spuitbus komt. En maar zingen, I am dreaming of a white Christmas . Nou hier even niet!

De laatste 2 nachten slapen we “budget“, het is hier zo wie zo niet erg duur, maar een hotelletje voor 16 en 11 euro voor een twee persoonskamer is toch wel een record en nog goed ook. Heb een foto van het 11 euro hotel geplaatst, in Nederland wordt het zoeken naar zo’n leuk ding!

Nou was het weer voor deze week, de groetjes uit Vietnam en op naar de kerst,

Jennie en Wim